Η ελεγχόμενη διέγερση των ωοθηκών με τη χρήση ειδικών φαρμακευτικών σκευασμάτων είναι μια εξατομικευμένη θεραπεία για κάθε ασθενή, προκειμένου να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και να αποφευχθούν επιπλοκές. Οι γυναίκες που ακολουθούν πρόγραμμα διέγερσης των ωοθηκών συνεχίζουν κανονικά τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Σε γενικές γραμμές, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στα πρωτόκολλα διέγερσης των ωοθηκών είναι:
- Γοναδοτροπίνες που διεγείρουν τις ωοθήκες!
Χορηγούνται με τη μορφή ενέσεων, συνήθως υποδόρια, στην κοιλιά ή στο μηρό με μια μικρή βελόνα τύπου ινσουλίνης, περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα.
Η δοσολογία (πόσες «μονάδες» του φαρμάκου) προσαρμόζεται ανάλογα με πολλές παραμέτρους της ασθενούς (ορμονική κατάσταση/ΔΜΣ κ.λπ.), ακόμη και μεταξύ διαφορετικών κύκλων της ίδιας ασθενούς και ανάλογα με την πρόοδο κάθε κύκλου.
Μπορούν να συνταγογραφηθούν διάφορα φαρμακευτικά σχήματα γοναδοτροπινών και διαφορετικές ορμόνες (θυλακιοτρόπος ορμόνη – FSH, ωχρινοτρόπος ορμόνη – LH, συνδυασμός τους) με οποιαδήποτε προέλευση (ανασυνδυασμένες ή ανθρώπινες/κεκαθαρμένες).
- Ανάλογα της εκλυτικής ορμόνης των γοναδοτροπινών (GnRH).
Η εκλυτική ορμόνη των γοναδοτροπινών (GnRH) διεγείρει την απελευθέρωση γοναδοτροπινών. Η χορήγηση αναλόγων αυτής της ορμόνης επιτυγχάνει την καταστολή των ενδογενών γοναδοτροπινών στις γυναίκες (εκείνων που παράγει το ίδιο το σώμα). Αυτή η καταστολή μας επιτρέπει να έχουμε τον πλήρη έλεγχο της κατάστασης (αφού μπορούμε να ρυθμίσουμε τη διέγερση με ενέσεις γοναδοτροπινών) και μας εξασφαλίζει επίσης ότι δε θα συμβεί ξαφνική αύξηση της ενδογενούς ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH). Σε μια τέτοια περίπτωση, η ξαφνική αύξηση θα οδηγούσε σε εσφαλμένη ωορρηξία και, συνεπώς, σε αναπόφευκτη ακύρωση της προσπάθειας.